Што да тутэйшых, дык так зваліся наскія людзі ў 18-м  стагоддзі і часткова ў 19-м.  Такім запісам іх паходжанне абазначалася ў перапісах насельноцтва. Ліцвінамі ж звалі літоўцаў. Літвакамі - габрэяў.

Прыкладна ў гэты ж час адбывалася фарміраванне беларускай народнасці і мовы нашых продкаў на аснове пашырэння рэгіянальных стасункаў і змяшання розных мясцовых дыялектаў.

Беларуская ж нацыя пачала фарміравацца з развіццём капіталістычных адносін, утварэннем прадпрыемтваў і пашэрэннем трывалых гандлёва-эканамічных сувязей. Пачатак гэтага працэса трэба адносіць да завяршэння вайны з Напалеонам, калі беларускае паланізаванае панства пачало утвараць у гарадах і мястэчках прадпрыемствы па выпуску тавараў народнага спажывання.

Польская мова, ня меўшая распаўсюджання сярод беларускамоўных сялян, што прыйшлі працаваць на прадпрыемствы, патрабавала ведання яе з боку інжэнерна-упраўленчага персаналу і гаспадароў. Тады і пачаўся падтрыманы часткай шляхты і стаўшы модным рух на беларусізацыю. 

На маёй радзіме, у мястэчку Даўгінава, польскі памешчык Каменскі адкрыў у 20-х гадах 19 стагоддзя ткацкую фабрыку і запрасіў з Францыі утваральніка нашага роду па матчынай лініі, інжынера Пятра Савіцкага, які і забяспечыў стварэнне прадпрыемства.

У лепшыя часы яно налічвала каля 600 рабочых вясковага паходжання, якіх абучалі прафесійнаму майстэрству на беларускай мове, бо іншай яны ня ведалі.

Не дзіўна, што ўсе мае родныя, размаўляючы ў хаце на польскай мове, з народам гаварылі па-беларуску.

Беларуская мова пераважна ўжывалася і на рынках, куды прыязджалі сяляне з далёкіх вёсак прадаваць лішкі с/г прадукцыі. У нас быў утвораны вельмі вялікі рынак. Памятаю,  калі грошы выпадуць з рукі,  іх у гэтым натоўпе не паднімеш.

Моўны працэс  пачаў паступова саступаць з пачаткам індустрыялізацыі Беларусі, якая патрабавала пашыранага ўжывання рускай мовы - мовы міжнародных зносін у вялікай дзяржаве. У астатнім жа мы нічога не згубілі, бо беларуская культура развівалася без усякага стрымлівання, а наадварот. І пісьменніцтва, і жывапіс, і нацыянальныя харавыя і танцавальныя калектывы, мясцовы фальклёр падтрымліваўся дзяржавай і стаў вельмі уплывовым у савецкія часы ды і цяпер.

Я ўсё гэта распавёў не для вас, Віктар, а для астатніх, бо  ўяўленні моладзі перакручаны нацыяналістычнай прапагандай, дзе казак больш, чым параўды. 

На казках і распальванні варожасці ні краіну, ні горад Сонца не пабудуеш. А згубіць можна.

Хопіць, хлопцы, сварыцца.

Будуем мы нашу краіну ўсе: і беларусы, і рускія, і палякі, і ўкраінцы, якіх стала больш на тысяч 150 і яшчэ прыедуць.

Не забывайцеся, з кім мы ваявалі плячо ў плячо, хто адбудоўваў нашу сталіцу, хто дапамог пераўтварыць Беларусь у індустрыяльную дзяржаву, хто да гэтага часу ў патрэбных выпадках падстаўляе нам не іудава, а братэрскае плячо?

Наша задача не ў тым, каб шукаць прыклады сутыкнення інтарэсаў Усхода і Захада, заварочваючы стрэлы толькі ў адзін бок.

Нам трэба ладзіць стасункі з усімі на сваю і іхную карысць. Толькі ў гэтым выпадку мы здолеем заваяваць аўтарытэт і ніхто на нас не паквапіцца

В статье не нагнетание страхов, а о причинах этой аварии.
Россию и Лукашенко я в ней не поношу, поэтому шансов посягнуть на титул "лучезарной" нет.

Что до настоящей чернобыльской молитвы, а не апокалиптических перепевок разговоров с бабками, то текст можно прочитать на одном из панно, установленном нами на павильонах чернобыльской церкви "Взыскание погибших" в парке "Дружбы народов". Там же на 10 панно увековечены названия ликвидированных населённых пунктов в Гомельской и Могилёвской области.

Приходите туда 26 апреля на мероприятие, приуроченное к 30-й годовщине катастрофы на АЭС. Не пожалеете 

Каждый имеет право на мнение о другом человеке, тем более, когда его приближённые - в твоих друзьях.

Прежде, чем получить премию, Алексиевич долго сидела в Скандинавии и там её заметили как очень выгодную пешку в геополитических разборках. Это ни для кого не секрет.

Таких гонят в двери, так они лезут через окно. Как правило, это люди бездарные, но предприимчивые. Не здесь, так там.

А про реактор скоро прочитаете. Статья скоро будет размещена на этом сайте. Как-никак 15 лет отдано чернобыльской проблематике

Чергинец такое же говорил, когда смог увильнуть от наказания за смерть Машерова, а потом в Афгане вместо раненых солдат грузил в вертолёты дублёнки для нужных людей. Он - большой мастер по части того, как не попасть под стрелы критики его деятельности.

С другой стороны, мне представляется просто неприличным, что украинка еврейского происхождения, эпизодически проживающая в Белоруссии, пишущая на русском языке и неоднократно неуважительно отзывавшаяся о белорусском языке, может считаться белорусской писательницей. Тем более, что все её произведения, это весьма посредственная журналистика в угоду конъюнктуре. 

 Я с этой фигурой "вселенского масштаба" сталкивался, когда она хотела за "Чернобыльскую молитву" получить Госпремию. Мы все были в крайнем недоумении, что это наспех состряпанное чтиво в угоду моменту может на что-то претендовать. Но ушлая дамочка пошла окольными путями и оказалась удачной кандидатурой с политической точки зрения в наше время.

И не возвеличивайте, Виктор, эти премии. В гуманитарной сфере они давно присуждаются вовсе не за литературную значимость. Со времён Солженицына.

Уверяю вас, как сын литератора, воспитывавшийся в творческой среде и кое-что понимающий в этом ремесле :)